ضرورت جايگزيني دوچرخه به جاي چهارچرخ

به گزارش رویش نیوز به نقل از اصفهان زيبا، درشرایطی که برای چندین دهه، زیرساخت های حمل و نقل در اصفهان مانند هر شهر دیگری در کشور برای خودروها ساخته شده است، باید سیاست های نوآورانه برای کاستن از تغییرات آب و هوا، معکوس ساختن انحطاط محیط زیست و حمایت از انرژی جایگزین در این شهر پیاده شود. برای کاهش انتشار کربن خودروها در شهرباید شهروندان تشویق شوند،از دو چرخه به جای وسایل نقلیه چهار چرخ استفاده کنند. دوچرخه که بیش از 100سال از اختراع آن می گذرد، وسیله نقلیه واقعی آینده است و فرهنگ دوچرخه سواری شهری یک ابزار قدرتمند برای ساخت شهرهای پایدار، سالم و عدالت محور خواهد بود. انتشار کربن تنها معضل این روزهای شهر ما نیست، سال هاست که خیابان ها سبب مرگ شهر ما شده اند. معابر اصفهان از نظر اجتماعی مکان های مرده ای هستند که علت اصلی مرگ آنها همان اتومبیلی است که به خاطر آن ساخته شده اند و توسعه پیاده راه ها و مسیرهای دوچرخه می تواند حیات را به اصفهانباز گرداند.

تراکم ترافیکی وسایل نقلیه موتوری، تشدید آلودگی هوا، آلودگی صوتی و آلودگی زیست محیطی که سلامت و آرامش شهروندان را هدف گرفته، از دستاوردهای افزایش روزافزون استفاده از وسایل نقلیه شخصی و توجه ناکافی به سامانه حمل و نقل عمومی درشهر است. در شرایطی که متکی بودن الگوی سفر به خودرو، مانعی در مسیر دستیابی به حمل و نقل شهری پایدار است، شیوه های جا به جایی غیرموتوری به ویژه دوچرخه سواری و پیاده روی مسیر دستیابی به شهر سالم و پایدار را هموار می کنند.

رشد جمعیت و توسعه شهری اصفهان مانند بسیاری دیگر از کلانشهرهای کشور از یک سو و ساختار فضایی نامتعادل، تغییر در روش زندگی و الگوهای شغلی ازسوی دیگر سبب افزایش تقاضای سفر در این شهر شده است. افزایش تقاضای سفر و نیاز به جا به جایی و پویایی شهروندان نیز افزایش تعداد خودروها و افزایش تراکم ترافکیی در شریان های اصلی و آلودگی زیست محیطی را به همراه داشته وسبب بر هم زدن روابط سنتی اجتماعی و سلامت روانی ساکنان شهر شده است.

درحقیقت همانقدر که خودرو یادآور شهرسازی پراکنده و لجام گسیخته است، دوچرخه می تواند نماد توسعه شهری با مقیاس انسانی و قابل مدیریت باشد. مسیرهای ویژه دوچرخه و ایستگاه های ارائه دوچرخه در معابر مختلف بسیاری از شهرهای جهان نشان می دهد، یکی از موارد تاثیرگذار دردستیابی به توسعه پایدار، کاهش مصرف منابع و حفظ آنهاست. در واقع دستیابی به توسعه پایدار با توسعه روزافزون حمل و نقل موتوری ممکن نیست.

متخصصان علوم زیست محیطی از چند دهه پیش نسبت به پیامدهای منفی کاربرد حمل و نقل موتوری نظیر تراکم ترافیک، آلاینده های زیست محیطی، مشکلات روحی و جسمی، استفاده ناکارآمد از زمین، تصادفات منجر به خسارت، نقص عضو و فوت، بلعیدن یارانه های دولتی و گرمایش کره زمین، هشدار راهکارهایی برای کاهش آنها پیشنهاد داده اند.

مدیریت تقاضای سفر، راهبردی جامع برای کاهش این پیامدهاست که طیف وسیعی از برنامه های تغییر در خصوصیات سفر را در بر می گیرد. یکی از این برنامه ها توسعه حمل و نقل سبز (غیرموتوری) است که شامل دوچرخه سواری و پیاده روی می شود.

معاون حمل ونقل وترافیک شهرداری اصفهان به نگاه ویژه مدیریت شهراصفهان به حمل و نقل پاک و پایدار و حضور پر رنگ آن در برنامه اصفهان 1400اشاره کرد و از آمادگی مدیریت این شهر برای ایجاد پیاده راه ها و مسیر دوچرخه خبر داد که می تواند در پنج سال آینده سبب بهبود وضعیت اصفهان شود.

اصفهان از گذشته های دور از ویژگی های اقلیمی واجتماعی برای استفاده از دوچرخه برخورداربوده است و مسیرهای ویژه دوچرخه سواری در برخی نقاط شهر وجود داشته است.

معاون برنامه ریزی،پژوهش و فناوری اطلاعات شهرداری اصفهان با اشاره به اینکه در سال های گذشته دوچرخه سهم 15درصدی درسفرهای شهری اصفهان داشته، از سهم 4 درصدی دوچرخه در حمل و نقل شهری این روزهای اصفهان خبرداد. به گفته محمدی، 11 درصدی که از سهم دوچرخه کاسته شده، به سهم خودروهای شخصی در سفرهای شهری افزوده شده است.

دوچرخه سواری شیوه حرکت انسانی و آهسته را با تعامل اجتماعی بیشتر فراهم می کند. کوچه های قدیمی و باریک در محلات اصفهان که غبار زمان برآن نشسته است، شاهدی بر این مدعاست.

این کوچه ها فضایی برای همدلی و ارتباط چهره به چهره شهروندان بود و امکان کشف محله و شهر را برای دوچرخه سوارانی که از این کوچه های آشتی کنان عبور می کردند، فراهم می کرد. اما نبود زیرساخت های لازم، طولانی شدن زمان برخی از سفرها، تداخل ترافیکی دوچرخه و سایر وسایل نقلیه، کاهش امنیت دوچرخه سواری، عوامل اجتماعی و فرهنگی به تدریج نقش این وسیله رادر جابه جایی شهروندان کمرنگ کرد. یکی از طرح ها و برنامه های اصلی در تحقق استراتژی آرام سازی ترافیک، احداث شبکه یکپارچه و منسجم مسیر دوچرخه برای انجام سفرهای شهری با اهداف مختلف؛شغلی، تحصیلی، خرید و تفریحی است، اما با وجود پتانسیل بسیار اصفهان برای ایجاد شبکه های منسجم دوچرخه، ایجاد این شبکه کمترموردتوجه قرارگرفته است.

علیرضا صلواتی، معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری اصفهان از طراحی شبکه دوچرخه اصفهان خبر داد و گفت: زمانی که می خواهیم مسیرهای دوچرخه را در این شهر ایجاد کنیم ،می گویند در شهر دوچرخه سوار نیست و وقتی می خواهیم تعداد دوچرخه سوار هارا درشهر افزایش دهیم، می گویند که مسیر دوچرخه در شهر وجود ندارد.

در بسیاری از شهرهای جهان نیمی از مقطع عرضی معابر به عنوان حقوق مسلم عابران پیاده و دوچرخه سواران، به مسیرهای ویژه دوچرخه سواری و پیاده روها اختصاص می یابد.

به گفته معاون حمل ونقل وترافیک شهرداری اصفهان در شهرهای پیشرفته جهان سه لاین به حمل و نقل عمومی، دوچرخه و خودروشخصی اختصاص یافته است.در این خیابان ها اول به اتوبوس و دوچرخه فضایی اختصاص یافته و پس از آن، اگر فضایی باقی ماند به خودرو اختصاص می یابد، در حالی که خیابان های ما ابتدا به خودرو شخصی اختصاص یافته است و پس از آن اگر فضایی ماند به اتوبوس و دو چرخه اختصاص می یابد .

تقویت مشوق ها و حذف موانع موجود در توسعه گونه های ترابری همساز با محیط و با مقیاس انسانی نظیر دوچرخه سواری وافزایش سهم آن در سفرهای شهری نقش موثری دارد.

صلواتی تاکید کرد:برای توسعه دوچرخه سواری به عنوان یکی از شیوه های حمل ونقل پاک باید نگرش استفاده از حمل و نقل پاک در مدیران شهر، کارشناسان و شهروندان حاکم شود. بزرگراه ها و رینگ های ترافیکی که اصفهان را به یک شهر بزرگراهی تبدیل کرده اند، اگرچه این سال ها بخشی از مشکلات ترافیکی را به صورت موقتی حل کرده،اما سبب شده اند که سکون از شهر وآرامش از شهروندان رخت بر بندد.

توجه مدیران شهر در سال های پیش رو به کاهش تقاضای سفرهای شهری و طراحی و برنامه ریزی مسیرهای پیاده و دوچرخه و ترویج فرهنگ استفاده از آنها در فضاهای شهری می تواند در حل معضلات ترافیکی و زیست محیطی شهری که روزگاری از باغ ها و فضاهای سبز روح انگیز بسیاری برخوردار بودو امروز در حصار آلودگی های زیست محیطی گر فتار است،موثر باشد.

- - , .